Nga;
Kostandin Luçi
Europa jone
Identiteti I Europes se Krishtere I ka fillesat qe ne vitin 313,kur perandori I Shenjte Kostandini I Madh,I dha lirine e besimit te gjithe te krishtereve dhe krijoi keshtu nje Europe te Krishtere,duke I hapur rrugen dhe Krishterimit te botes mbare. Por ajo qe do fuqizonte identitetin Europian do ishin lufterat me cdo pushtues qe nuk perfaqesonte Krishterimin. Kujtoni betejen e Turs ne 732,Kandavonjes ne 718 etj.Edhe Arberia pati fatin e madh qe te ishte deri ne shek e 15,pjese e ketij identiteti, por me pas u shkeput ne menyre tragjike prej saj.Ajo qe sot Europa ka me shume nevoje, eshte kthimi ne rrenjet e saj te Krishtera. Vetem keshtu do kemi nje Europe te vertete. Europa lindi si nje vend i Krishtere, dhe qe prej aty Krishterimi u perhap ne cdo vend te botes. Europa e Krishtere, nuk eshte vetem nje nocion apo vetem nje emer, por eshte me shume, eshte vete e ardhmja. Le te jemi ne iniciatore te asaj qe na lane paraardhesit tane, te asaj per te cilen ata luftuan, te asaj qe ata kerkuan per Europen.E vetmja rruge shpetimi per Europen dhe cdo vend ne bote eshte Krishterimi,pa te cilin ska te ardhme, ska shprese,ska asgje por vetem erresire.
Referenca me e vjeter latine per Evropianet, daton ne vitin ,754 pas Krishtit, ne “Kroniken Mozarabik, te shkruar nga nje i krishtere anonim qe jetonte nen sundimin e Kalifatit Arab ne Spanje. Kronika perdor termin "Evropiane" (europens) per te dalluar ushtaret frankiane dhe aleatet e tyre nga ushtria arabe ne betejen e Tours (732),ku shkruhet:Burrat perballe nesh qendruan te palevizshem si mur. Ata ishin si nje rrip prej akulli te ngrire se bashku qe te mos shperndaheshin.Pas betejes,evropianet dolen si fitimtare.
Para kesaj date, termi Evropiane nuk ekzistonte ne gjuhen latine. Keshtu qe termi u perdor per te pershkruar popullsine e Krishtere te Evropes, ne kundershtim me boten Islame. Qe nga fillimi tij,termi Evropian u percaktua si sinonim i Krishterimit, bartesi i asaj qe sot quhet Evrope.
Shume njerez kane dhene jeten ne sherbim te Perendise. Ne nuk duhet kurre ta harrojme kete sakrifice. Ne duhet ti jemi mirenjohes te gjithe atyre qe sakrifikuan per Perendine ne menyre qe ne te jetojme te qete dhe te lumtur sot.
Le te permendim disa prej tyre:
Me mire te vdesim per Krishtin sesa te jetojme pergjithmone
(Llazari Serbise-14.6.1389).
Une nuk jam asgje, por thjesht nje instrument i Perendise ne toke.
(Marko Daviano-Gusht 1683).
Cdo pike gjaku qe do derdhet,do te beje qe emri juaj te mos harrohet kurre, pasi ne po luftojme jo vetem per vendin tone, por ne po luftojme per te mbrojtur Krishterimin.
(Kostandin 11 Paleologu-29.5.1453)
Erdha pashe dhe me ndihmen e Perendise arrita te fitoj, u shpreh Xhon Sobienski ne daten 11 Shtator 1683.
Jane te shumte, shenjtoret dhe martiret qe kane sakrifikuar ne rrugen e Krishtit. Po ne? Ne qe jetojme te qete dhe te lumtur sot, ne rrugen qe paraardhesit tane te Krishtere na e ndertuan me gjakun e tyre. Ne duhet ti nderojme ata, ti respektojme ata dhe kurre mos ti harrojme, por ne duhet te jemi ushtare te devotshem Krishtit. Une mundem, ju mundemi dhe ne te gjithe mundemi te ndertojme nje bote me te mire,ashtu si na mesuan paraardhesit tane.
Comments
Post a Comment