"Lamtumire Agron! Qofsh i Parajses! E njohem Agronin tek flinte jasht, mbuluar me dy batanije, posht shkalleve te Pallatit te Kongresve.
"Lamtumire Agron! Qofsh i Parajses! E njohem Agronin tek flinte jasht, mbuluar me dy batanije, posht shkalleve te Pallatit te Kongresve. I persekutuar ne sistemin komunist, i rritur nga dy prinder, qe pas vdekjes se tyre do te endej i vetem rrugeve. Shtratin e vetem qe njohu ishte vetem krevati i burgut, me pas ne demokraci mermerin e ftohte posht shkalleve. Bente shume humor, si duket liria edhe pse flinte jasht e bente optimist. “Te kem nje shtrat, nje shtepi ku te flej si njeri dhe le te vdes..” Ne varrimin e tij ishin vetem 10 vete, stafi i emisionit dhe punonjesit e varrezave dhe nje apo dy shoke. Iku nga kjo bote pas nje semundje te rende. Qendroi gati dy vite ne shtepi te re, me pas semundja e mundi, si duket iu dorezua i qete se endrra e tij te kishte nje celes, te hapte nje dere, te kishte nje shtrat, ishte bere realitet. Gjithmone thonte:- “Falenderoj Zotin qe ju njoha, sepse sot po angazhohem edhe une te ndihmoj nevojtaret...” . Agron ne fakt te falenderojme ne ty, se